Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Αναδημοσίευση

Αναδημοσιεύω απο το κόκκινο μπαλόνι

Απίστευτη εργοδοτική πρόκληση με σκιές μαφίας.

Πρόσφατα εργαζόμενη σε αλυσίδα καφετεριών που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση -μιλάμε για ελάχιστα ποσά-, ο εργοδότης εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός. Ο εργοδότης αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα. Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του!
Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο.
“Εντελώς συμπτωματικά”, το επόμενο βράδυ 24 Μάρτη η εργαζόμενη έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης έξω από το σπίτι της όπου και την ξυλοκόπησαν άγρια και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Η αιμορραγία και κάποιου τύπου αναισθητικό που χρησιμοποίησαν οι τραμπούκοι έκαναν την Κ. να μείνει για περίπου 10 ώρες παρατημένη μπροστά στην πόρτα της όπου και την βρήκε τα ξημερώματα ένας μετανάστης,της έριξε νερό στο πρόσωπο και τη βοήθησε να καλέσει βοήθεια. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η εργαζόμενη συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.
Από ότι φαίνεται η ατιμωρησία στην υπόθεση Κούνεβα, άνοιξε ορέξεις…
Τη συνέχεια θα δώσει Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού και το κίνημα αλληλεγγύης.
Η Εργοδοτική τρομοκρατία δεν θα περάσει.Διαβάστε την Ανακοίνωση του σωματείου
και διαδώστε το!

2 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

E αει σιχτιρ πια! Ευτυχως που η κοπελα εζησε να πει την ιστορια της και ευτυχως που ειναι σε σωματειο κι ετσι δεν ειναι μονη της, θα υπαρξει συλλογικη αντιδραση! Και βεβαια να μην περασει ετσι! Ε, δεν ειμαστε καλα, που θα φοβομαστε να ζηταμε οσα δικαιωματικα μας ανηκουν! Αααααα! Βραζω τωρα!

HappyHour είπε...

Αι σιχτιρ και λίγα λες ! Το πιο λυπηρό είναι ότι πόσες άλλες περιπτωσεις να υπάρχουν που μπορεί να μην καταλήγουν σε ξυλοδαρμό αλλά σίγουρα σε απολύσεις χωρις αποζημιώσεις...
Κι αυτοί οι άνθρωποι(λέμε τώρα)χαίρουν την εκτίμηση της καλής κοινωνίας...

(μετά φαντάζει εξτρεμιστική η σκέψη να τους πάρουμε αμπάριζα)