Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Σημαιολογία

Ν. Κηφισιά. Πλατεία Ν. Κηφισιάς. Τρεις μέρες κάθε πρωί η ίδια εικόνα. Στο πεζοδρόμιο στημένα, λες κι έχουν φυτρώσει, κοντάρια χοντρά που πάνω τους ανεμίζουν ελληνικές σημαίες. Ένα μικρό δάσος από κυανόλευκα δέντρα. Κοίταξα τον πωλητή και στην θέα του δεν μπόρεσα να συγκρατήσω το χαμόγελο μου. Ήταν αλλοδαπός. Μια εικόνα χίλιες λέξεις λένε κι αυτή η εικόνα συμπυκνώνει τη σύγχρονη Ελλάδα. Θα αγοράσω την σημαία μου για να γιορτάσω την «εθνική εορτή» από έναν αλλοδαπό, πρόσφυγα δηλαδή, στην Κηφισιά! Α ρε Ελλάς το μεγαλείο σου. Άραγε ο ψηφοφόρος Καρατζαφύρερ να ξέρει πως η σημαία που αγόρασε είναι made in China κι ότι έφτασε στα χέρια του μέσω αλλοδαπών;

Υ.Γ. Αυτό που πληρώνουμε σήμερα είναι το τίμημα του πολιτεύματος που λέγεται καπιταλισμός.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Άκου θράσος!!!!

Θράσος δεν είναι αυτό κυρία Διαμαντοπούλου ή μήπως επειδή πήγα σχολείο κοντά στο σπίτι μου και όχι 6, 7 χιλιόμετρα μακριά δεν το ΄μαθα καλά;

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Ατάκτως...

Πότε έγινε και οι άνθρωποι μικρύναν τόσο;

Μόλις χτες δεν ήταν που γελούσαμε μαζί;

.......................................



Όλα γίνονται τόσο γρήγορα, μόνο η ελπίδα μοιάζει να αργεί...

.......................................

Πότε έγινε και η αξία της ζωής θέλει απόδειξη;

Μόλις χτες δεν ήταν που πολεμούσαμε μαζί;

......................................

Χάθηκες στην ίδια πόλη που κάποτε είχες βρει τον εαυτό σου...

.......................................

Είμαστε πια τόσο ξένοι...

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Δεν θα περάσει ο φασισμός!

Με ποιο δικαίωμα κύριε Ραγκούση με φορτώνεις με την ζωή 287 μεταναστών;

Ή μήπως θα δώσεις εσύ το νεφρό σου σε αυτούς που έχουν ήδη πάθει νεφρική ανεπάρκεια;

Ποιο κριτήριο και ποια αρχή δίνει το δικαίωμα σε μια κυβέρνηση να αρνηθεί το δικαίωμα της ζωής σε αυτούς τους ανθρώπους;

Πόσο πιο χαμηλά θα πέσουμε λοιπόν ως κοινωνία;

Τι είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια;

Ντροπή.

Σε ποιόν όμως; Σε μένα που δεν έχω τη δύναμη να αντιδράσω;

Σε σένα που κλείνεις τα μάτια;

Σε όλους μας που ακόμα περιμένουμε;

Σε ποιόν γαμώτο, σε ποιόν;

Πεθαίνουν άνθρωποι δίπλα μου, όχι από ατύχημα αλλά από επιλογή τους και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Για ποια κοινωνία λοιπόν να μιλήσω και ποιον από σας να σεβαστώ;

Πεθαίνουν άνθρωποι δίπλα μας για την ελευθερία τους κι εμείς ακόμα τρέμουμε μην απολυθούμε. Για ποια δημοκρατία μου μιλάτε λοιπόν;

Να πάτε όλοι σας στο διάολο!