Bombay Sapphire

Σταθερό αυτάρεσκο βάδισμα. Σαν να ζυγίζει το κάθε σου …. («καμπανέλι») δέκα κιλά. Μαλλί τρέντυ επιμελώς ατημέλητο και ανασηκωμένο μπροστά. Ζακέτα μπλέ ραφ γνωστής φίρμας ρούχων, μπλουζάκι κολλητό, τζιν αγοραστό φθαρμένο. Παπούτσι στυλάτο καφέ με μαύρο τύπου Αλ Καπόνε. Το βλέμμα γεμάτο αυτοπεποίθηση με αρκετή δόση αλαζονείας. Και στο δεξί χέρι σου κρατάς τσάντα τύπου αντρική! Άσπρη με καφέ λουράκι, μεγάλη. Θα μπορούσα να την κρατάω κι εγώ βέβαια. Την άνοιξες και φόρεσες κάτι ακουστικά μεγάλα άσπρα συνδεδεμένα με το ΜΡ3 σου. Κι όταν ένα ζευγάρι μεσήλικων σε ρώτησαν «από πού τα ‘χεις πάρει;» η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη, «από την Αμερική».

Σε παρατηρούσα κι αναρωτιόμουν, τι να ψήφισες άραγε; Νέα Δημοκρατία για να ταιριάζει με την μπλε τρέντυ ζακέτα σου; Ίσως Πασοκ γιατί και οι γονείς σου το ίδιο. Ή μήπως Συριζα; Ναι γιατί όχι θα μπορούσες να έχεις ψηφίσει και Σύριζα γιατί σ’ αρέσει ο Αλέξης. Χρυσή Αυγή μπα όχι πολύ μπρουτάλ για τα γούστα σου. Ο Καμμένος ναι ίσως να σου άρεσε αν και κάπως παλιομοδίτικος. Ίσως Δημιουργία Ξανά, ναι, τα έχεις βαρεθεί τα κόμματα, ο διαφημιστής είναι καλύτερος, αυτός ξέρει είναι τεχνοκράτης. Ίσως και Δράση γιατί όχι, έφτιαξε το μετρό λίγο είναι αυτό; Μπορεί βέβαια να μην ψήφισες καθόλου, σιγά και τι θα άλλαζε, δεν αλλάζει τίποτα εδώ θα φύγεις σε ένα μήνα θα πας εξωτερικό.

Δεν θα μάθω ποτέ όμως τι ψήφισες αλήθεια… Δεν θα σε κρίνω, γιατί δεν σε ξέρω. Αλλά και να σε ήξερα πάλι δεν θα μπορούσα να σε κρίνω. Σου κόλλησα την ταμπέλα σου όμως και τέλος. Αυτό δεν κάνουμε όλοι; Κολλάμε την ταμπέλα την σωστή και τέλος. Σωστή βέβαια πάντα με τα δικά μας μάτια…