Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Υπάρχουν άραγε ακόμα λόγια;

Πρέπει να μείνουμε ψύχραιμοι. Μείνετε ψύχραιμοι. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου. Τι να σκεφτείς όμως πια; Τι; Μην κλείνεις τα μάτια σου λέω γιατί τότε βλέπει μόνο η καρδιά. Σκέψου. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι. Μείνετε ψύχραιμοι. Όλοι γελάνε μαζί μας. Δεν χρειάζεται να μας κυνηγήσουν. Τα καταφέρνουμε μόνοι μας. Δεν χρειάζεται να μας τρομοκρατήσουν πια. Έχουμε τρομοκρατηθεί από μόνοι μας. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου. Ήρεμα, ήρεμα! Μην τρέχετε! Είμαστε τελειωμένοι πια. Ένας νεκρός. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου. Προδότες. Προβοκάτορες. Περιφρούρηση της Βουλής. Είμαστε ακίνδυνοι. Είμαστε οι πιο επικίνδυνοι. Ανάχωμα στην εξουσία. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου. Δεν θα περάσεις. Δεν έχει νόημα πια. Όλα τέλειωσαν. Εργασιακή εφεδρεία. Άρθρο 37. Αίματα. Φωνές και πέτρες. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου. Μην φεύγετε. Νυχτώνει σε λίγο. Δεν έμεινε τίποτα. Απογοήτευση. Οργή. Ένας νεκρός. Μην κλείνεις τα μάτια. Σκέψου.


Υ.Γ. Πόσους νεκρούς αντέχει ακόμα αυτή η βουλή; Ούτε ένας δεν βρέθηκε χτες να αναλογιστεί τι κάνει εκεί μέσα ενώ έξω γίνεται πόλεμος;


1 σχόλιο:

BUTTERFLY είπε...

"Είμαστε ακίνδυνοι. Είμαστε οι πιο επικίνδυνοι."

Το νου μας!...
Μην κλεινεις τα ματια, σκεψου...και νιωσε...ψαξε...καπου εκει ειναι, δεν μπορει καπου εδω γυρω τα αφησαμε...
Για την κοινη λογικη μιλαω, την ενοτητα, το ηθος μας, το χαμογελο μας...
Δεν μπορει...θα τα βρεις...