Ο βασιλιάς των χελώνων ήθελε πολύ να κάνει μιαν εθιμοτυπική επίσκεψη σ’ ένα γείτονα μονάρχη, αλλά φοβόταν μήπως οι επιπόλαιοι υπήκοοί του επαναστατούσαν κατά την απουσία του, και μήπως όποιος έμενε επικεφαλής του κράτους επιχειρούσε να σφετεριστεί τον θρόνο. Έτσι κάλεσε κοντά του τους υπηκόους του και τους είπε τα εξής :
«Πρέπει να λείψω από την αγαπημένη μας πατρίδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, και επιθυμώ ν’ αφήσω το σκήπτρο στα χέρια όποιου είναι η πιο αληθινή χελώνα. Αποφασίζω και διατάσσω να ξεκινήσετε για εκείνο εκεί το μακρινό δέντρο και να κάνετε το γύρο του. Όποιος γυρίσει πίσω τελευταίος, αυτός, λοιπόν, θα οριστεί τελικά αντιβασιλέας».
Μια και δυο, ο πληθυσμός ξεκίνησε για τον στόχο του, και ο βασιλιάς για τον προορισμό του. Πριν κριθεί ο αγώνας, η αυτού μεγαλειότητα είχε ολοκληρώσει το ταξίδι και είχε επιστρέψει. Όμως βρήκε το θρόνο κατειλημμένο από έναν υπήκοό του, που χωρίς χρονοτριβή εξασφάλισε με τη βία ό,τι είχε κερδίσει εκείνος με πονηρία.
Ορισμένοι σφετεριστές είναι πολύ ευσυνείδητοι ώστε να διατηρήσουν τη βασιλική εξουσία, εκτός κι αν ο νόμιμος μονάρχης πεθάνει. Αυτοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι απ’ όλους.
Αμπροουζ Μπηρς, Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία
6 σχόλια:
Δεν ξέρω αν φταίει η ... ατυχία μου, αλλά από όσο θυμάμαι την εαυτό μου, είτε στο σχολείο, είτε στο ... παιγχνίδι, είτε στις σχέσεις μας με τις κοπελιές, είτε στη δουλειά μου, καλά να μην μιλήσω για τα 40 χρόνια που γνωρίζω την πολιτική, παντού και πάντα σφετεριστές έβλεπα και βλέπω !!!
Θερμή Καλημέρα !
Μμμμ...για την πολιτική είμαι σίγουρη ότι θα δουμε πολλούς ακόμα, για τα υπόλοιπα καλύτερα να ζητήσεις τη γνώμη ενός ειδικού χαχα !
Πολύ καλήμερα σας !
Η χελώνα Μπερέτα-Μπερέτα βγήκε στο τέλος κερδισμένη.
Σωστόστ !
τώρα τελευταία διαβάζεις το εν λόγω βιβλίο;
Περίπου. Το είχα διαβάσει ποι παλιά και ψάχνοντας κάτι αλλο το ξαναβρήκα και είπα να γράψω κανά δυο μύθους με νόημα ;). Μ' αρέσει όμως, το βρίσκω πολύ έξυπνο.
Δημοσίευση σχολίου