Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου...

«Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου, με τους ανθρώπους όπου σε τριγυρίζουν, πολιτικούς, σπιγούνους και τοιούτους αξιωματικούς»

Μακρυγιάννης
25 Μαρτίου 2009, 08:06 Ελευθέριος Ανευλαβής


«Την γαρ χώραν… ελευθέραν δι αρετήν παρέδωσαν: Τούτη τη χώρα με την παλικαριά τους (οι πρόγονοι) μας την παρέδωσαν ελεύθερη». Λέει ο Περικλής μπροστά στην κλίνη των αφανών πεσόντων στον Πόλεμο. (Μια δε κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών).


Τούτη τη Νεοελληνική Χώρα, μέχρι τώρα (αύριο;) οι πρόγονοι, οι αφανείς Κλέφτες και Αρματολοί του 1821, μας την παρέδωσαν ελεύθερη με την παλικαριά τους.


Κι ας έκαναν το πάν οι κοτζαμπάσηδες να μείνει η χώρα όπως ήταν. Κατατρέχοντας τους ραγιάδες και πριν την επανάσταση και μετά.


«Πρόσθες ακόμη τα ανυπόφορα κακά όπου καθημερινώς δοκιμάζουσιν από τους αχρείους επιστάτας του τυρράνου…όπου κραζονται προεστοί και άρχοντες, οίτινες από την βρωμερά συνήθειαν έχασαν σχεδόν την εντροπήν των ανθρώπων και τον φόβον του Θεού.» (Ελληνική Νομαρχία).


«Και σκότωναν οι τύραγνοι κι οι τουρκοκοτζαμπασήδες» (Μακρυγιάννης)


Κι’ ας έφερναν χίλια δυο προσκόμματα οι άρχοντες στους πολεμιστές της Πατρίδας.


«Η αιτία του κακού είναι οι άρχοντες όχι φιλότιμοι, ουδέ τόσο φιλόδοξοι, όσον φιλόπλουτοι. Κατακρατούν τα άρματα όχι δια να πολεμήσουν αλλά δια να υπερασπίσουν τα πλούτη των και κοντά εις τούτο σφετερίζονται και όλα της Πατρίδος τα δικαιώματα» Θ. Κολοκοτρώνης


Κι ας συμβούλευε η Φαναριώτικη «πατρική διδασκαλία»:


«Κλείσατε τα αυτία (προσοχή δεν είναι λάθος. Αυτίον έγραφε το ιερόν Φανάριον) σας και μην δώσετε καμμίαν ακρόασιν εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας εναντίον εις τα ρητά της θείας γραφής και των Αγίων Αποστόλων όπου μας προστάζουν να υποτασσώμεθα είς τας υπερεχούσας άρχας …»


Κι’ ας κωλυσιεργούσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στο κάλεσμα του Παπαφλέσσα να κηρύξει την επανάσταση.


«Πού πολεμοφόδια; Πού όπλα; Πού χρήματα πολυάριθμα; Αλλ’ εις εποχήν ταύτην οποία δείγματα θετικότητος έχομεν για να πιστεύσωμεν όσα λέγει ο Δικαίος και όσα γράφει ο Υψηλάντης;»


Κι’ ας κανοναρχούσε ο Προύχοντας Ανδρέας Ζαΐμης « Όλα τα παρά του Δικαίου λεχθέντα είναι άστατα…στασιαστικά, ιδιοτελή, και σχεδόν μπιρμπάντικα.». (Αμβροσίου Φραντζή, «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος». )


Κι ας έσπερναν τη διχόνοια οι Δεσποτάδες στον λαό.


«Τους άλλους τους έβαλλε εις διχόνοια ο Δεσπότης (σ.σ. της Αρκαδίας). Πιάστηκα με τον Άγιον.». (Μακρυγιάννης)


Η επανάσταση του 21 άρχισε χωρίς τις ευλογίες του Παλαιών Πατρών και των προυχόντων. Στις 21 Μαρτίου ο τσαγκάρης Παναγιώτης Κερτζάς ξεσηκώνει την Πάτρα. Στις 23 του Μαρτίου ο Κολοκοτρώνης κι ο Παπαφλέσσας μπαίνουν στην Καλαμάτα. Κατόπιν, οι προύχοντες αναγκάστηκαν να προσχωρήσουν.


«Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως» (Σπ. Τρικούπη Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως).


Τούτη την πατρίδα ΔΕΝ την ελευθέρωσαν οι Δεσποτάδες και οι Προύχοντες. Οι Κωλέτηδες και οι Μαυροκορδάτοι, πολιτικάντηδες. Αυτοί να την οικειοποιηθούν πάσχιζαν, για νάχουν το ελεύθερο να κάνουν τις βρωμιές τους.


«Ο Κωλέτης παρακινάει και τα άλλα μέλη της Διοικήσεως και τους στέλνουν πάλε εναντίον του Οδυσσέα (Ανδρούτσο). Μου λέγει ο Γκούρας « Η διοίκηση θέλει να με κάνει χιλίαρχον εις το ποδάρι του Δυσσέα φτάνει να σκοτώσω τον Δυσσέα. Η καϋμένη η πατρίδα αμαρτίες οπούχε και γύρευε να την λευτερώσουμε εμείς οι ανθρωποφάγοι, πολιτικοί και στρατιωτικοί. Τι έκανε ο Δυσσέας; Ότι πήγε να σκοτώσει τους Τούρκους; Τώρα βαίνουν εσένα να σκοτώσης τον Δυσσέα. Αύριον θα βάνουν εμένα, σκοτώνω εσένα. Κι έτζι θα μας φάνε όλους. Θα μπούνε μονάχα οι Τούρκοι μέσα και θα κυργέψουν την Πατρίδα…Κι ο Κωλέτης σαν την φώκια όπου κλαίει τον πνιγμένον όσο που σαπίζει και κάθεται και τον τρώγει. Εμφύλιους πολέμους και φατρίες ‘πιτηδεύεται ο Αρχηγός (ο Κωλέτης) να κάνη, Τούρκους δεν έχει κώλο να πλησιάζει κοντά τους…. Το Έθνος μας το κομμάτιασαν εις την Συνέλεψη. Εμείς σκοτωνόμαστε κι οι πολιτικοί τήραγαν τους σκοπούς τους….Ότι σιδερώνουν την αρετή εκείνοι που σε κυβερνούσαν και σε κυβερνούν και τώρα κατατρέχουν το δίκαιον και την αλήθειαν και με ψέματα θέλουν και με σπιγούνους να σε λευτερώσουνε…. Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου, με τους ανθρώπους όπου σε τριγυρίζουν, πολιτικούς, σπιγούνους και τοιούτους αξιωματικούς.». (Μακρυγιάννης).


Τούτη την Πατρίδα την ελευθέρωσαν, διωκόμενοι, υβριζόμενοι, φυλακιζόμενοι, οι αθυρόστομοι Καραϊσκάκηδες, οι σεβαστοί και τολμηροί Κολοκοτρώνηδες, οι απροσκύνητοι Διάκοι και Παπαφλέσσες, οι Μακρυγιάννηδες. Οι δολοφονημένοι, από τους ρουφιάνους των Μαυροκορδάτων και Κωλέτηδων, Ανδρούτσοι.


Γιατί, αυτοί οι ταπεινοί χωριάτες και οι βουνήσιοι Κλέφτες και Αρματολοί, πίστευαν όχι στην «πατρική διδασκαλία» του Φαναριού, αλλά πίστευαν και πάλευαν «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία», του Μάρτυρα Ρήγα.
Γιατί, αυτοί οι Κλέφτες και Αρματολοί, έκαναν πόλεμο, έχοντας σπουδάσει στη Στρατιωτική Ακαδημία της κλεφτουριάς. Όπου ο αδύνατος, γνωρίζοντας τον τόπο του και τις ιδιομορφίες του, ξέρει και πώς θα πολεμήσει και πώς να νικήσει τον πιο δυνατό.


Ο Καραϊσκάκης «εστρατηλάτει κατά την κλέφτικην μέθοδον διεξήγαγε δε τον τοιούτον πόλεμον μεθ’ όσης δυνάμεως και ο Κολοκοτρώνης και μετά πλείονος ευφυΐας» (Julien de la Graviere στο Η Επανάσταση του 21, του Δημήτρη Φωτιάδη).


Γιατί αυτοί οι πεινασμένοι και ξυπόλητοι, όταν είδαν πως κόντευε να χαθεί η Επανάσταση από τους ξενόφερτους Στρατηγούς και Στόλαρχους, κραυγασαν, μαζί με τον Κολοκοτρώνη, «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».


Αυτά αυτοί, τότε.


Και σήμερα; 188 χρόνια μετά;


Να πάλι οι Μαυροκορδάτοι, οι Κωλέτηδες, οι προύχοντες, βρικολακιασμένοι.


Οι σύγχρονοι χαλασοχώρηδες «Πολιτικατζήδες, ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες, μουνούχοι…» (Γ. Σεφέρης), φωνασκούν πως, ως εκπρόσωποι του λαού, κάνουν ότι κάνουν.


Πλουτίζουν με «παράκτιες (off shore)» και καμαρώνουν, ενώ ο λαός πένεται.


Χτίζουν αυθαίρετα αναψυκτήρια και σκορπίζουν φιλανθρωπία σε αναξιοπαθούντες Ινδούς.


Μπαινοβγάζουν τη χώρα από την επιτήρηση και ετοιμάζονται, ΑλΜΟΥΝΙΑ ρήμασι πειθόμενοι, να την ξαναβάλουν.


Ορίζουν πως τις λοβιτούρες των χρυσοκανθάρων χρυσαγοριών θα τις πληρώσει και πάλι ο λαός, αντί να τους πιάσουν και να τους κάνουν να ξεράσουν όσα αχόρταγα και παράνομα έφαγαν.


Γιατί οι νέο-δεξιοί (η ακοινώνιστη δεξιά), νεοφιλελεύθεροι πολιτικατζήδες, γνωρίζουν καλά πως «αυτόν που τσάκισε η φτώχεια δεν μπορεί να κάνει τίποτα , του ‘ναι δεμένη η γλώσσα: Ανήρ πενίη δεδμημένος ούτε τι ειπείν ουθ' ερήαι δύναται, γλώσσα δε οι δέδεται.».


Οι καναλαυλιζόμενοι (αυλιζόμενοι στα κανάλια) πολιτικάντηδες, που είναι πάντα πρόθυμοι να ανασκολοπίσουν πραγματικότητα και αλήθεια, πάσχουν από την αισχρή αρρώστια των ψεύτικων λόγων: «Δεν είναι άλλη αισχρότερη αρρώστια από τα πλαστά λόγια: Νόσημα γαρ αίσχιστον είναι συνθέτους λόγους» (Αισχύλος)


Και κάνουν πως ξεχνούν ότι: «Ο διασυρμός των ψευδολόγων είναι η πραγματικότητα: Ψευδολόγων έλεγχος εστί τα πράγματα».


Οι νταβατζήδες πάνε κι έρχονται με βαλίτσες Ζήμενς. Κουμπάροι, λαμόγια, δομημένα και άλλα ερπετά σούρνονται στη χώρα.


Μάζα χειραγωγούμενη από τους επιτηδείους, κατήντησε ο λαός, που του τάζουν προεκλογικά λαγούς με πετραχήλια. Και μετεκλογικά γίνονται λαγοί. Για να επανεμφανισθούν, οσμιζόμενοι εκλογές, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, στα κανάλια, προς άγραν ψήφων.


Η διατυμπανιζομένη σωφροσύνη και ψυχραιμία στην εξωτερική πολιτική αποθρασύνει τους «γειτόνους». Ίσως αυτοί να διάβασαν τον Θουκυδίδη: «Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα». Ίσως και να εκλαμβάνουν την ψυχραιμία ως κωλοπροβολή των οπισθίων για εφαρμογή του οθωμανικού δικαίου.


Και υπερίπτανται, σε χαμηλή πτήση, του Σουνίου. Και περιπλέουν τον Κάβο Ντόρο, ενώ βορειότερα προβάλλουν τουρκικές μειονότητες στη Θράκη και μακεδονικές οι σκοπιανοί.


Και μείς, αντί να χτυπήσουμε το χέρι στα διεθνή λεγόμενα φόρα (Eυρωπαίοι είμαστε) μνημονεύοντας Καραϊσκάκη και Κολοκοτρώνη και Μακρυγιάννη και Κλέφτες και Αρματολούς, μπροστά στους κλέφτες και αμαρτωλούς ευρωαμερικάνους μνημονεύουμε Κοντολίζα και Χίλαρυ και λυπούμαστε που δεν μας τίμησε ο Ομπάμα, αλλά οδεύει προς την Τουρκία.


Η κοινότητα των Ελλήνων Ανθρώπων το ξέρει πως:
«Την φωτιά της δημιουργίας τη συντηρούν οι ανυπόταχτοι, οι ανικανοποίητοι, οι τυχοδιώκτες της ψυχής και του πνεύματος... Με την ψυχή γεμάτη κόσμους, χωρίς χαλινάρια ή παρωπίδες» (Γ. Θεοτοκάς).


Με όπλο τον Έλληνα Λόγο και μόνο, με καθαρό πρόσωπο και ονοματεπώνυμο, η κοινότητα των Ελλήνων Ανθρώπων:
Αντιστέκεται στους χαλασοχώρηδες και τους γλωσσοχαλαστήδες.


Αντιστέκεται στους πατριδέμπορους, που κατηγορούν τους πατριώτες και υμνολογούν τον συμβιβασμό και την καλπουζανιά. Που αρνούνται την παράδοση και την ιστορία, στο όνομα του «πολιτικώς ορθού».


Αντιστέκεται στον αφανισμό των ανθρωπίνων αξιών, που επιχειρεί η παγκοσμιοποιημένη τιποτολογία με δέλεαρ το χρήμα και τη δύναμη -αποκλειστικό μέτρο, πλέον, με το οποίο μετριέται ο άνθρωπος.


Αντιστέκεται σ’ αυτούς που με τον ιδρώτα των ανθρώπων χτίζουν τις χρυσωμένες τράπεζες, με τα χρυσωμένα αγόρια.


Αντιστέκεται στον κλωνισμό (κλωνοποίηση) της μετριότητας και τον κλονισμό της αξιοκρατίας.


Αντιστέκεται στους άπληστους, νεόπλουτους δια της πολιτικής. Τους βουλιμικούς για εξουσία, χρήμα, και αναίσχυντη επίδειξη.


«Αυθάδεια, η αχορτασιά γεννά, όταν πολλά πλούτη πέσουν σε ανθρώπους, που σωστό μυαλό δεν έχουν: Τίκτει γαρ κόρος ύβριν όταν πολύς όλβος έπηται ανθρώποισοιν όσοις μη νόος άρτιος ή» (Σόλων)


Αντιστέκεται σ’ αυτούς που εχθρεύονται την ανιδιοτέλεια και την ελευθερία. Λοιδορούν το φιλότιμο και την μπέσα. Περιθωριοποιούν την παράδοση και κολοβώνουν την Πατρίδα.


Αντιστέκεται στους κυνικούς παγκοσμιοποιημένους, που μας προσκαλούν να ζήσουμε κλεισμένοι στο καταναλωτικό χοιροστάσι, για να πρήζονται, από την απληστία, οι ακόρεστες σαπιοκοιλιές τους.


Αντιστέκεται…


Βοήθειά μας, σεμνέ Καραϊσκάκη. Βοήθειά μας Γέρο του Μοριά. Βοήθειά μας Κανάρη μπουρλοτιέρη.



αναδημοσιεύση από zougla.gr