Σύντομο πολιτικό σχόλιο: Μετά την Δημοκρατική Αριστερά ήρθε και η Δημοκρατική Συμμαχία. Τόση «δημοκρατικότητα» πια, ποιος να το περίμενε! Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα πάντως που έχουμε 3 κόμματα με «δημοκρατικά» ονόματα αλλά χωρίς Δημοκρατία…
Σύντομη πολιτική συμβουλή προς την ελληνική (λέμε και καμιά βλακεία) κυβέρνηση: Κάνετε που κάνετε τέρατα, καταργείτε τα πάντα, σαρώνετε τα πάντα, τουλάχιστον λυπηθείτε τα αυτιά μας και ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Κάντε ό,τι είναι να κάνετε αλλά ΜΗΝ ΜΙΛΑΤΕ ΑΛΛΟ… κάντε μόκο, πως το λένε, τουμπέκι… δεν αντέχουμε άλλο παράλογο!!! Σε σένα το λέω Λοβέρδε, σε σένα Χρυσοχοΐδη, σε σένα Πάγκαλε και Παπακωνσταντίνου and to you George!
--------------------------------------
Πορνογραφία είναι το υποκατάστατο της ερωτικής επικοινωνίας και σε προέκταση, το υποκατάστατο της κάθε ανθρώπινης επικοινωνίας. Το υποκατάστατο των λέξεων και των εννοιών. Το υποκατάστατο της αλήθειας.
Πορνογραφία είναι η πλαστογράφηση των λέξεων και των εννοιών. Η πλαστογράφηση της αλήθειας. Η πλαστή ταυτότητα της κάθε αλήθειας.
Πορνογραφία πραγματοποιούν τα κόμματα και οι πολιτικές παρατάξεις, οι επονομαζόμενες «προοδευτικές», που οικειοποιούνται αυθαίρετα και με θρασύτητα την κάθε αναμενόμενη ιστορική αλλαγή και μ’ έντεχνη δολιότητα διαβρώνουν το κοινό αίσθημα και την κοινή λογική, καθιστώντας έτσι ένα πλήθος, την μάζα, όργανο για κάθε καιροσκοπική και ανελεύθερη επιδίωξή τους.
Πορνογραφία είναι ο Χομεϊνισμός, αρρώστια του καιρού μας, η δημιουργία ενός απέραντου στρατοπέδου απελπισμένων, που αρχίζει από τις στέπες του Brezhniev, του Jaruzelski και του Ceausescu, περνάει από τις πνιγμένες στο αίμα και δυστυχισμένες χώρες του Khadafi και του Khomeini και φτάνει ως τις απελπισμένες πάμπες του Pinochet και του Vidella.
Πορνογραφία είναι ακόμα, η δολοφονία του αθώου βλέμματος χιλιάδων παιδιών της οικουμένης, ο εθισμός του κόσμου μας στο τρομαχτικό, η καλοζωισμένη αναισθησία μας στου διπλανού τον πόνο. Κι αυτά όλα στ’ όνομα των αλλαγών και του μέλλοντος. Για να θυμάμαι πάντα τα λόγια ενός μαύρου φίλου στην Καλιφόρνια: «Όσοι δεν μπορούν ν’ αγαπήσουν τον πλαϊνό τους επιδιώκουν ν’ αγαπήσουνε τον κόσμο».
Πορνογραφία τέλος, είναι ένα παιχνίδι ευαισθησίας με λέξεις, μουσική και χρώματα που περιγράφει έναν κόσμο απίθανο από την Marilyn Monroe ως τη Rosa Luxemburg, από τον Sherlock Holmes ως τη Σαπφέτ Νοτερό. Που περιβάλλει εσάς κι εμένα, τους φίλους μας και τους εχθρούς μας, τον παραλογισμό μας και τη σοφία μας.
Μάνος Χατζιδάκις (1982)
(οι υπογραμμίσεις δικές μου)
4 σχόλια:
Καθόλου τυχαίο δεν είναι που τη λέξη "δημοκρατία" και τα παράγωγα της τη χρησιμοποιεί περισσότερο απ' όλους ο εισαγγελέας της χούντας Μαρκογιαννάκης. Ψάξε στην τύχη οποιαδήποτε συνέντευξη ή ομιλία του και θα εκπλαγείς!
Αλλά να μην τους παρεξηγείς χάπυ, οι πολιτικοί μας πιστεύουν βαθιά στο ρητό που λέει ότι δημοκρατία είναι δύο λύκοι κι ένα πρόβατο να αποφασίζουν τι θα φάνε για μεσημεριανό. Και φυσικά είναι πιστοί στις αξίες τους...
Κατά τ' άλλα, μέχρι να δω την υπογραφή στο τέλος νόμιζα ότι το κείμενο είναι δικό σου. Πολύ επίκαιρο μου ακούστηκε. Ίσως εγώ να το επικαιροποιούσα ακόμα περισσότερο αλλάζοντας τη λέξη "πορνογραφία" με τη λέξη "τσόντα"...
Ελπίζω κάποτε τα πρόβατα (που είναι πλέον περισσότερα απο τους λύκους) να καταλάβουν πως έχουν την δύναμη να φάνε τους λύκους...
Ο Μαρκογιαννάκης έχει σχέση με τον γνωστό της Ν.Δ.ς; Θα το ψάξω...
Όσο για το κείμενο του Χατζιδάκι κι εγώ το βρήκα εξαιρετικά επίκαιρο... και να σκεφτείς ότι γράφτηκε το '82 την εποχή της "αλλαγής"... καθόλου τυχαίο νομίζω.
Καλά η σύγκριση δεν υφίσταται... άκου εκεί δικό μου κείμενο... μακάρι Σάιλεντ αλλά έχω πολύ πολύ δρόμο και αν...κολακεύτικα πάντως :). Αν διαβάσεις κι άλλα του κείμενα πάντως, είχε μια μοναδική ικανότητα ο Χατζιδάκις να λεει αυτά που θέλει με λίγες γραμμές και χωρίς να του ξεφεύγει τίποτα. Μεγάλο προσόν αυτό...
Ε ναι βρε, δημοκρατία, να υπάρχει και αυτή κάπου!
Μόνο κάπου;
Εγώ την βλέπω παντού...
Δημοσίευση σχολίου