Propaganda non stop ή όχι άλλο κάρβουνο

Σίγουρα ότι ήρθε καλοκαίρι είναι σχέδιο του συστήματος. Έχουμε χαλαρώσει, η ζέστη μας κάνει να βαριόμαστε ακόμα και να γκρινιάξουμε, οι συναυλίες πολλές και καλές, οι παραλίες επίσης. Μοχίτα και μαργαρίτες μας καλούν σε γλυκές καλοκαιρινές βραδιές. Ποιος νοιάζεται μωρέ τώρα για εργασιακά, ασφαλιστικά, φορολογίες, ΔΝΤ και τρόικες... Δε βαριέσαι μωρέ ! Εσύ που θα πας διακοπές ; Ακόμα να κανονίσεις ; Ε καλά δεν πειράζει φέτος έχει κρίση κάπου θα βρούμε να «κλείσουμε». Κι ύστερα πάλι έξω γιατί η ζέστη στην Αθήνα δεν αντέχεται, ένα χαλαρό ποτάκι, μπανάκι στη θαλασσίτσα, σαγιονάρα, σαλβάρι, βερμουδίτσα…

Εκεί μέσα όμως στην ΤιΒι η προπαγάνδα καλά κρατεί ! Ο Λοβέρδος πάλι κλαψουρίζει σε κάποιο κανάλι, «αχ καλέ δεν τα θέλω τα μέτρα αλλά τι να κάνω κι εγώ, ένας απλός υπάλληλος είμαι», ο ΓΑΠ γυρνάει σε διάφορα ξένα ΜΜΕ και σε άπταιστα αμερικάνικα αναλύει (τρόπος του λέγειν) πόσο άσχημα είναι τα πράγματα αλλά έχουμε τόσο καλό performance μέχρι στιγμής που θα τα καταφέρουμε, ο Pretender αναλύει σε άρθρα πόσο κακιά είναι η Μερκελ που δεν στηρίζει το ευρώ, ο Πορτοσάλτε ωρύεται για τα κακά λαμόγια που έστηναν κομπίνες σε βάρος του Δημοσίου Χρήματος, ενώ ο Παπαδημητρίου βρήκε τη ρίζα του προβλήματος : ο δημόσιος υπάλληλος (τι άλλο;). Πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο δηλαδή.

Κι εμείς ; Εμείς τι κάνουμε τώρα ; Ποιο είναι το σχέδιο βρε παιδιά ; Τίποτα ; Αναβολή λόγω θέρους ; Κλειστά λόγω διακοπών ; Ή μήπως απλώς περιμένουμε την αφορμή ; Περιμένουμε την τελευταία πράξη του δράματος κι ύστερα θα σηκωθούμε από τις θέσεις μας ;

Χθες είδα κάποιον να ψάχνει σε κάδο σκουπιδιών, απ’ αυτούς τους μικρούς που είναι πάνω στις κολώνες, βρήκε κάποιο σακουλάκι από τυρόπιττα που είχε κάποιο υπόλοιπο μέσα, το πήρε, το έφαγε. Και τι να κάνεις ; Τι μπορείς να κάνεις ;



Πολύ καλή η εμφάνιση της Μόνικας στον Λυκαβηττό, τα δώσε όλα και ταξίδεψε το κοινό σε μέρη ομορφιάς και γαλήνης.