Όταν συνάντησα τον Χρήστο Παπουτσή ή ο υπουργός χωρίς ευθύνη ή χαμένα λόγια

Ξεκινάς να πας στον γάμο της καλύτερης σου φίλης. Φτάνεις νωρίτερα στην εκκλησία και πέφτεις πάνω στον προηγούμενο γάμο. Κι εκεί που βλέπεις ασφαλίτες με ενδοεπικοινωνία και σκέφτεσαι κάποιος διάσημος θα παντρεύεται κι ενώ ένα περιπολικό έχει κάνει 2 φόρες τον γύρο της εκκλησίας βλέπεις τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή. Το σκέφτεσαι ελάχιστα, και πλησιάζεις τον υπουργό. Του δίνεις το χέρι και ξεκινάς με ένα «συγχαρητήρια» κι εκείνος όλο σιγουριά ότι το εννοείς σου λέει «ευχαριστώ» κι ύστερα αρχίζεις :

(στις αγκύλες είναι οι σκέψεις και σχόλια που δεν ειπώθηκαν)

Εγώ : Συγχαρητήρια, για τα χημικά που μας έριξες την Τετάρτη, ντροπή σου! Θα ‘πρέπε να ντρέπεσαι που ‘χεις μούτρα και κυκλοφορείς!

Παπουτσής : Γιατί στον ενικό;

Ε : [καλά σε ξεχέζω και στον πληθυντικό καραγκιόζη -κι ενώ η χειραψία συνεχίζεται]

Ωραία, ντροπή σας λοιπόν γι αυτό που έγινε την Τετάρτη. Έπρεπε να έχετε παραιτηθεί αλλά βέβαια τι να περιμένει κανείς, ούτε και με το Σάμινα είχατε παραιτηθεί και άφησε μου το χέρι [γιατί μου κράταγε το χέρι λες και του έλεγα μπράβο υπουργέ]

Π : Δεν πρόκειται να παραιτηθώ. Γιατί να παραιτηθώ; Τι έγινε την Τετάρτη, εγώ δεν είμαι διοικητής της αστυνομίας

Ε : Έχετε χάρη γιατί ο κόσμος δεν σας κράζει εδώ γι αυτό έχετε μούτρα και μιλάτε, όταν όμως θα σας κράξουν

Π : Δεν με έχουν κράξει και δεν με κράζουν

Ε : Δεν σας κράζουν εδώ γιατί σέβονται το μυστήριο και τον χώρο [δεν θέλει δα και πολύ μυαλό αυτό να το σκεφτείς, γελοίε!], όλοι τα ίδια σκέφτονται με εμένα εδώ αλλά δεν έρχονται

Π : Εσείς πως ήρθατε;

Ε : Εγώ καταρχήν είμαι από άλλο γάμο

Π : Από ποιον γάμο είσαι εσύ; (αυτό το είπε γελώντας γλοιωδώς)

Ε : Είμαι από τον επόμενο γι αυτό δεν με νοιάζει. Κι έχω και λίγο αυθόρμητο χαρακτήρα γι αυτό ήρθα, αλλά κι εγώ σέβομαι τον χώρο αλλιώς θα σας έκραζα κανονικά, δεν θα σας μίλαγα έτσι

Π : Ωραία, πες μου τώρα

Ε : Τι να σας πω; Ποιος είναι υπουργός δημόσιας τάξης; Ποιος έχει την ευθύνη;

Π : Η δημόσια τάξη είναι μια πολύ ευρεία έννοια, εγώ έχω από κάτω μου 3 σώματα, εδώ βρίσκεται όλο το λιμενικό [εννοεί στον γάμο], πριν μερικούς μήνες που είπα για δημοκρατικό έλλειμμα στην αστυνομία εσείς που ήσασταν;

Ε : Εμείς; Ποιοι εμείς;

Π : Εσείς που είστε τώρα στο Σύνταγμα

Ε : Εγώ προσωπικά ήμουν στον δρόμο

Π : Όχι δεν ήσασταν. Εγώ λοιπόν δεν έχω την αστυνομία

Ε : Με συγχωρείτε την πολιτική ευθύνη ποιος την έχει, ποιος υπουργός είναι αρμόδιος για την αστυνομία;

Π : Άκου να σου πω, εγώ δεν είμαι δημόσιας τάξης, είμαι υπουργός του πολίτη είμαι εδώ για να μπορείς εσύ να έρχεσαι να μου κάνεις κριτική, είμαι εδώ για να μπορείς να διαδηλώνεις

Ε : Να διαδηλώσω ήθελα κι εγώ την Τετάρτη αλλά δεν με άφησαν τα χημικά

Π : Ναι αλλά που ήθελες να διαδηλώσεις, μέσα στην Βουλή;

Ε : Όοοχι, αυτά είναι αυτά που σας είπε η αστυνομία, δεν σας έχουν πληροφορήσει σωστά

Π : Τα είδαμε στα βίντεο και τις φωτογραφίες

Ε : Γι αυτό μας έφτασαν οι μηχανές μέχρι το μοναστηράκι;

Π : Οι μηχανές ήταν το βράδυ

Ε : Το απόγευμα ήταν, δεν σας τα χουν πει καθόλου καλά

Π : Δεν μπορεί να ήσασταν σε όλα αυτά τα μέρη

Ε : Τι λέτε; Ωραία να ρωτήσω κάτι άλλο; Είστε περήφανος που ψηφίσατε το μεσοπρόθεσμο;

Π : Είμαι περήφανος που δεν χρεοκοπήσαμε.

Ε : Ποιος είπε ότι θα χρεοκοπούσαμε;

Π : Θα χρεοκοπούσαμε. Και δεν θα μπορούσες να είσαι εδώ τώρα. Κοίταξε να δεις εγώ έχω κάνει αγώνα που εσύ δεν τον ξέρεις και είμαι περήφανος και θα συνεχίσω τους αγώνες που κάνουμε, τους αγώνες του Πασοκ

Ε : Τους αγώνες που έχει κάνει τόσα χρόνια το Πασοκ τους έχετε ακυρώσει όλους και όλοι με την στάση σας, εγώ σας το λέω και θα το καταλάβετε όταν δεν θα μπορείτε να κυκλοφορήσετε στον δρόμο. Και δεν θα χρεοκοπούσαμε. Ενώ τώρα η ανεργία είναι καλύτερη;

Π : Και τι θα γινόταν, πες μου εσύ την λύση;

Ε : Διαγραφή του χρέους

Π : Ποιος άλλος έχει κάνει διαγραφή;

Ε : Ο Ισημερινός

Π : Δεν είμαστε ισημερινός είμαστε στους 17 της Ευρώπης

Ε : Με συγχωρείτε, οι πιστωτές μας θέλουν δεν θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους;

Π : Ποιοι είναι οι πιστωτές μας;

Ε : Εσείς να μου πείτε!

Π : Δεν είναι μόνο οι τράπεζες, είναι οι λαοί

Ε : Ποιοι λαοί;

Π : Οι λαοί

Ε : Οι λαοί της γης, ποιοι λαοί;

Π : Οι λαοί της Ευρώπης

Ε : Ποιοι είναι αυτοί;

Κάπου εκεί επενέβηκε η γυναίκα του (για 2^η φορά, την πρώτη μας είχε πει «μα στέκεστε μες τη μέση» και πήγαμε πιο κει) με ύφος, έλα τώρα μιλάς τόσην ώρα με την πιτσιρίκα σε κοιτάνε όλοι, και του είπε «έλα Χρήστο δεν έχει νόημα τώρα…»

Ε : Τέλος πάντων, αν κοιμάστε ήσυχος το βράδυ εγώ πάω πάσο

Π : Σε διαβεβαιώνω (και με κοίταξε ίσια στα μάτια για να μου αποδείξει άλλη μια φορά πόσο γελοίος είναι) πως κοιμάμαι πολύ ήσυχος

Και εκείνη την ώρα έρχεται και μια κυρία να του δώσει συγχαρητήρια λέγοντας «Συγχαρητήρια υπουργέ είμαι ψηφοφόρος σας», «Συγχαρητήρια» τη λέω ειρωνικά «Ευχαριστώ» μου λέει, «Ειρωνικά το λέω κυρία μου, ειρωνικά!» , «Α όχι γιατί ο κύριος υπουργός…», «Αν είχατε φάει κι εσείς τα χημικά της Τετάρτης…» και κάπου εκεί η σύζητηση έληξε…

Σ’ όλη την διάρκεια της συνομιλίας χαμογελούσε και όπως μου είπαν μετά είχε το ύφος του λέγε λέγε εσύ, σε γράφω κανονικά εγώ θα κάνω σαν να μου δίνεις συγχαρητήρια.

Οφείλω να ομολογήσω πως μετά το κατάλαβα, άδικος κόπος, χαμένα λόγια. Σε αυτούς τους ανθρώπους δεν πρέπει να μιλάς, μόνο να τους φτύνεις και να φεύγεις. Έλα όμως που υπερίσχυσε ο καθωσπρεπισμός μου και η μικροαστική ηθική μου, πώς να τον κράξεις με μακρύ φόρεμα και τακούνια; Κι ύστερα ήταν κι ο γάμος, δεν άξιζε τον κόπο για έναν καραγκιόζη και γελοίο κύριο Τίποτα με μηδενικό έργο να χαλάσω τον γάμο της φίλης μου…