«Η πίστη βαθιά...» μου ψιθύρισε στ’ αυτί
«…καινούρια αρχή…» συνέχισε
«…αναπάντεχο απάνθισμα…» και μου τράβηξε το χέρι
«…τύφλωση, φως…» δεν καταλάβαινα πια
«…και πάλι…» αλλά έμενα χωρίς να κουνιέμαι
«…καινούρια αρχή…» ξανά είπε
«εις υγείαν» και τότε κοιταχτήκαμε ξανά και τότε γνωριστήκαμε.
Κάποτε, ίσως να ‘ταν και τέτοια εποχή, γνωρίστηκα με ένα βιβλίο. Ήταν ένα βιβλίο του δρόμου. Αλητάκι. Απ’ αυτά του book crossing που λένε. Με ξελόγιασε το εξώφυλλο. Αυτό που με κέρδισε όμως, ήταν η αφιέρωση στην πρώτη σελίδα. Σαν να είχε γραφτεί για μένα. Όχι όχι, για μένα είχε γραφτεί σίγουρα. Εγώ κρατούσα το βιβλίο, για μένα και η αφιέρωση. Σε ευχαριστώ να ξέρεις εσένα που την έγραψες. Άλλωστε στις 9 Φεβρουαρίου του 2005 νομίζω πως δεν ήμουν καλά. Σ’ ευχαριστώ για το βιβλίο. Οι «Φωτιές» τις Μαργκερίτ Γιουρσενάρ έγινε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.
Το κείμενο αφιερούται, στο "περίεργο" μεν αλλά πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιο «Αφιερώσεις Συγγραφέων» του Βιβλιοθηκάριου για την εκατοστή ανάρτησή του και είναι μέρος του δι-ιστολογικού αφιερώματος «Αφιερώσεις σε βιβλία».
Συμμετέχουν οι: SillentCrossing, Αναγεννημένη, Τσαλαπετεινός, Theorema, Κυνοκέφαλοι, Φαούδι, Σημειωματάριο, Δύτης των Νιπτήρων, Ερυθρό Καγκουρώ, Καγκουρώ, Infoscience addict, Greek libraries in a new world, Dina Vitzileou, Niemands Rose, Roadartist, Ιφιμέδεια, Anna Silia, Χαμένα Επεισόδια, Κουπέπια, Rubies and Clouds, Ο Βιβλιοθηκάριος, Η Ωραία Σέλιτσα, Polyanna's Days